Aydaki Babun;Yalnızlık ve İzolasyon

Yalnızlık, hep içimizde taşıdığımız kimi zaman büyümesine ve özgürleşmesine izin verdiğimiz bir ışık kimi zaman da dar bir kutunun içine sıkıştırdığımız bir karanlık. Yalnızlık, onu karşılayan öznenin tavrına göre biçim değiştiriyor. Tercih edildiği zamanlarda kendimizle başbaşa kalmak için içine girdiğimiz bir kabuk oluveriyor. Böyleyken, özgürleştikçe öznesini de ben olmaya (kendinin farkına varmaya) çağıran bir teklif olarak karşımıza çıkıyor. Oysa bugünlerde yalnızlıkla romantik bir ilişki kurmanın mümkün olmadığı birtakım mecburi koşullar altında yaşamaya alışmaya çalışıyoruz. Yeni ve zorunlu olarak yalnızlığın yeni adı; İzolasyon! Peki çocuklar izolasyon ve daha yaygın kullanımıyla "sosyal mesafe" ifadelerinden ne anlıyor ve bunu nasıl yaşıyorlar? Bugünlerde henüz çok az insanın tartıştığı ileride sosyal bir acıya dönüşecek olan izolasyonun, yetişkinlerin ve daha da fazla çocukların toplumsal bağlarında yaralar açmaya başladığını düşünüyorum. Bu noktada çocukların uzun bir süre boyunca evde olması, arkadaşları ve okulundan ayrı kalması yeni bir salgını tetikleyebilir. Yalnızlık salgını! Bu durumda çocukların yaşadıklarını ve hissettiklerini ifade edebilecekleri bir ortam oluşturmak ebeveyn ve öğretmenlere düşüyor. "Aydaki Babun" öyküsü bu bağlamda işimize yarayabilir. Peki bu öykü ne anlatıyor? Öykü, Ay'da tek başına yaşayan bir babun hakkında. Oraya nasıl geldiği ve neden hala orada olduğunu bilmediğimiz bir babun hüzünlü bir şekilde Dünya'yı izliyor. Dünya'ya bakarak müzik çalıyor. Belki de sevdiklerinden uzakta olduğu için. Belki de orada unutulduğunu düşündüğü için. Çocukların arkadaşlarına, dışarıdaki hayatlarına duyduğu özlem gibi Babun'da Dünya'ya özlem duyuyor. "Aydaki Babun" hem yetişkinler hem de çocuklar için düşündürücü, biraz hüzünlü, 6 dakikalık kısa bir film. Çocuklarla bu filmi izlemeyi düşünüyorsanız eğer filmden önce yalnızlık kavramıyla ilişkili olabileceğini düşündükleri diger kelimeleri öğrenin. Bunun için, yalnızlık deyince aklına başka ne geliyor? Mesela benim.. diyerek onu konuşmaya teşvik edebilirsiniz. Yalnızken nasıl hissediyorsun? Peki arkadaşlarınla olduğunda nasıl hissediyorsun? İkisinin de olumlu ve olumsuz yönleri hakkında konuşun. Bu sorular filmi izlemeden önce zihinsel olarak ısınmalarını ve izleyecekleri şey hakkında önsel fikirler oluşturmalarını sağlayacaktır. Tabi amacınız "yalnızlık" hakkında konuşmaksa.. Ben bu kısa filmin evde olmak ve evsizleştirilmek gibi kavramlar için de soruşturmaya açık olduğunu düşünüyorum, çocuklarla felsefe alanında çalışan kişiler için bakış açısına göre değerlendirilebilecek bir alternatif olabilir. Yalnızlık ve yalnız hissetmek hakkında biraz konuştuktan sonra, film izlenebilir. Daha sonra aşağıdaki sorular ve sizin türeteceğiniz sorular üzerine akıcı bir sohbet geliştirebilirsiniz. Bu sorular sınıf ortamında öğretmenin katılmasına gerek kalmadan etkileyici bir sohbeti başlatabilir ama ebeveyniyle konuşan bir çocuk sorular hakkında yanıtlarınızı duymak isteyecektir. Bence.. Belki de.. Acaba.. gibi ifadeleri soruları yanıtlarken kullanmaya özen gösterin. Olasılıklar çocuğu düşünmeye davet eder. Aşağıdaki sorulara benzer sorular türetebilirsiniz.

1.Babunun neden ayda olduğunu düşünüyorsun?

2. Sence o yalnız mı? Herkes nerede?

3.Ay babunun evi mi?

4.Babunun aydaki hayatı keyifli mi sıkıcı mı?

5.Babunun dünyada bir hayatı var mıydı? Peki oradaki hayatı nasıldı?

6.Ayda yaşamayı tercih mi etti?

7.Neden dünyaya doğru müzik çalıyor? Müziğin bir anlamı var mı?

8.Babunun özlediği şeyler olabilir mi?

9.Yalnız hissediyor mu? Onun yerinde olmak ister miydin?

10.Dünyaya dönmek ister miydi? Evet/Hayır Neden?

11. Dünyaya dönerse ne yapacak?

Bonus:)

Okuldan ve arkadaşlarından uzun süre ayrı kaldığını biliyorum. Nasıl hissettin? Okulda en çok ne yapmayı özledin? Okula döndüğünde planların neler?

Aşağıdaki bağlantıya tıklayarak Baboon On the Moon isimli kısa filmi izleyebilirsiniz. Bu yazı ve yukarıda yer alan sorular hakkındaki düşüncelerinizi yorumlar kısmında paylaşabilirsiniz.

https://vimeo.com/58445945